Χοντρικά έχω ήδη περιγράψει κάποια καμάκια που ειλικρινά βαριέμαι να ξαναπαραθέσω, βρίσκονται στην αρχειοθήκη δίπλα. Θα εγκαινιάσω την καινούρια κατηγορία του blog μου με την παρακάτω ιστορία.
Παρασκευή βράδυ και λέμε με την κολλητή μου και ένα ζευγάρι φίλων μας (όχι gay καλέ, φίλος+φίλη) να πάμε σε ένα μπαρ στο κέντρο για ένα ποτάκι σε σχετικά χαλαρή διάθεση όπου θα βρίσκαμε αργότερα και αρκετούς γνωστούς μας. Βέβαια δεν ήταν και τόσο χαλαρή εκ μέρους των 2 μπακουριών της παρέας - δηλαδή εμένα και την κολλητή. Είχαμε κάπως αποφασίσει πως θα κάναμε μικροχαμό αφού και οι 2 έχουμε φάει τελευταία ένα σωρό ξενέρωτους στη μάπα. Εγώ τα δικά μου τα έχω ήδη περιγράψει, αυτή τραβιόταν με έναν που όλο της ακύρωνε (ή και μερικές φορές ξεχνούσε τελείως) εξόδους που κανόνιζαν αλλά την έπαιρνε τηλέφωνα και της έκανε και ζήλιες και διάφορα τέτοια. Συνοπτική περιγραφή της κατάστασης βέβαια αλλά αρκετά αντιπροσωπευτική νομίζω.
Φτάνουμε στο μαγαζί γύρω στις 11:30 και δεν είχε πολύ κόσμο. Το ακόμα χειρότερο δε ήταν πως δεν είχε πολλούς άντρες! Ήπιαμε το ποτό μας με την παρέα, σκανάραμε παράλληλα και το χώρο μήπως σκάσει τίποτα ενδιαφέρον αλλά για αρκετή ώρα ήταν χλιαρά τα πράγματα. Γνωστοί έρχονταν και μας χαιρετούσαν πού και πού, χορεύαμε αρκετά με διάφορους άκυρους και οι 2 μας ενώ αφήναμε δίπλα το ζευγάρι να μελώνει. Η νύχτα είχε πάρει ήδη την ταμπέλα "ΑΔΙΑΦΟΡΗ".
Και πάνω που είχα αρχίσει να απογοητεύομαι, έσκασε μύτη ένας γνωστός της κολλητής που μου έκανε ένα κάποιο κλικ. Δεν μας σύστησε γιατί εκείνη την ώρα ήμουν και ψιλογυρισμένη στους άλλους φίλους και συζητούσαμε. Τον σημείωσα παρ' όλα αυτά στο μυαλό μου ως δυνατό στόχο. Λίγο αργότερα τον είδα που μιλούσε με κάποιους άκυρους ακριβώς μπροστά μου κόβοντας κάπως το δρόμο μου. Εκεί βρήκα την ευκαιρία να συστηθώ με κάποιο πειραγματάκι παράλληλα (opener; Δεν έχω ιδέα, δεν έχω κάτσει να δω τη σειρά!).
Κ: Σιγά καλέ μέσα στη μέση, μας κλείνεις το δρόμο.
Α: Ε τι να κάνουμε. Θες να περάσεις;
Κ: Θα μου έκανες μεγάλη χάρη αν μπορούσες να μετακινηθείς λίιιιιγο πιο κει.
Α: Κι εγώ τι θα κερδίσω; Πού να μετακινούμαι τώρα καλέ...
Κ: Έλα μωρέ και ψάχνω την *όνομα κολλητής* εδώ και ώρα! (Ούτε καν την έψαχνα, απλά θυμόμουν ότι γνωρίζονται.)
Α: Α είσαι φίλη της;
Κ: Είναι η κολλητή μου. Και με την ευκαιρία χάρηκα, *όνομα*
Α: Χάρηκα, *τάδε*
Κ: Λοιπόν *τάδε* τα λέμε σε λίγο, είμαι σε φάση αναζήτησης όπως είπαμε.
Α: (Γελάει) ε οκ μην σε καθυστερώ. Θα σε δω μετά.
Χλιαρά πράγματα για μία ακόμη φορά. Σκέφτηκα cool, έχω τουλάχιστον το όνομά του. Από το τίποτα... Έκανα μια γύρα ακόμη το μαγαζί για ξεκάρφωμα και μετά γύρισα στο ζευγάρι των φίλων μου. Πιάσαμε την κουβέντα για διάφορα. Ξαφνικά να σου το παλικάρι μπροστά μου που έκατσε στην καρέκλα δίπλα στους φίλους μου.
Α: (χαμογελάει) και για πες, πώς από δω;
Κ: Εεε είπαμε να περάσουμε, Παρασκευή βράδυ από το τίποτα...
Α: Μάλιστα μάλιστα.
Μετά είπαμε τα τυπικά: πού μένουμε, τι δουλειά κάνουμε, τι σπουδάσαμε, τι σάπια που είναι η μουσική ώρες ώρες και λοιπά τέτοια. Μετά από λίγο οι φίλοι δίπλα αποφάσισαν να την κάνουν. Καληνύχτισαν και φύγανε.
Α: Δεν πιστεύω τώρα που έφυγε το ζευγαράκι πίσω σου να φύγεις κι εσύ.
Κ: Όχι καλέ, έχω ακόμα μέλλον.
Α: Α είπα μήπως...
Κ: Δεν μου λες, εσύ δεν χορεύεις ποτέ;
Α: (γέλια) Γιατί το λες αυτό;
Κ: Ε τόση ώρα είσαι σαν κούτσουρο. Έλα μωρέ να κουνηθούμε λίγο.
Α: Όχι όχι δεν χορεύω ποτέ όντως. Ειδικά νηφάλιος.
Κ: Τώρα κάνεις σαν ξενέρωτος. (Εκεί εντόπισα τη φίλη μου να έρχεται προς το μέρος μας)
Φ: Γνωριστήκατε εσείς;
Α: Αμέ αμέ.
Κ: Έλα ρε συ να του δείξουμε πώς χορεύουν γιατί αυτός δεν κουνάει.
Εκεί χορέψαμε λίγο με την κολλητή μου και εκείνος μας κοιτούσε με ένα χαμόγελο. Προσπάθησα πολλές φορές να τον σύρω από το χέρι αλλά δεν κουνιόταν με τίποτα. Μετά είπα να περάσω λίγο σε επόμενο level την κατάσταση και να ξεκινήσω να τον ακουμπάω στη μέση στο πρόσωπο κλπ. Εκεί το πιο απλό, εύκολο και δύσκολα προδοτικό, είναι να τον αγκαλιάσεις από τη μέση ενώ μιλάτε για να φέρεις το στόμα του πιο κοντά στο αυτί σου με την αφορμή ότι "δεν ακούω τι λες λόγω της δυνατής μουσικής". Τον αγκαλιάζω λοιπόν από τη μέση λέγοντας ένα "ΤΙ ΕΙΠΕΣ;" και συνεχίσαμε να μιλάμε με το δικό του χέρι να περνάει επίσης στους ώμους μου.
Ένας τρόπος να συνεχιστεί η σωματική επαφή είναι να του ρίξεις κάποιο μεγάλο "πείραγμα" και στα καπάκια να τον φιλήσεις στο μάγουλο ως "συγνώμη". Πιάνει εύκολα. Τον πείραξα λίγο για τη μουσική που ακούει κι εκείνος έκανε πως προσβλήθηκε. Εκεί τον φίλησα στο μάγουλο και εκείνος έκανε πως λιποθυμούσε!
Κ: Τι κάνεις ρε χαζό.
Α: Ε μα είδες τι ζημιά μου κάνεις;
Κ: (γέλια) δεν πας καλά.
Α: Να σου δώσω κι εγώ ένα φιλάκι τώρα όμως.
Κι εκεί πήγε να με φιλήσει κι αυτός στο μάγουλο αλλά βρήκε δίπλα στο στόμα. "Εδώ είμαστε" σκέφτηκα. Φιληθήκαμε κανονικά και μετά με αγκάλιασε. Εκεί βέβαια έσκασε μια γνωστή του και του έπιασε την πάρλα και βρήκα κι εγώ μια άλλη γνωστή μου και κάπως απομακρυνθήκαμε.
Όμως η ουσία είναι μία!
PickUp: Success
Ξαναφιληθήκαμε κάποιες φορές αλλά όχι πολύ ούτε έντονα γιατί όλο κάποιος ερχόταν και μας διέκοπτε. Την περισσότερη ώρα ήμασταν αγκαλιά και μιλούσαμε. Όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε με κρατούσε από το χέρι μέχρι να χωρίσουν οι δρόμοι μας. Μου έδωσε ένα τελευταίο φιλί και χωρίσαμε.
Βέβαια είχαμε ένα μικρό πρόβλημα. Δεν ανταλλάξαμε ούτε κινητά ούτε τίποτα. Φύγαμε βιαστικά βέβαια λόγω της παρέας του καθένα και έριξα λίγο φταίξιμο σε αυτό. Αλλά και πάλι μου κακοφάνηκε. Ζήτησα από την κολλητή μου το facebook του και την επόμενη μέρα του έστειλα μήνυμα ότι χωρίσαμε βιαστικά κάπως και πως πέρασα ωραία. Μου απάντησε πως ήθελε να με ξαναδεί και ανταλλάξαμε κινητά.
Σε αυτή τη φάση να μην τα πολυλογώ πολύ αλλά ξαναβρεθήκαμε. Μου είπε πως δεν ζήτησε το κινητό μου για να δει αν θα έκανα κίνηση εγώ επειδή μπορούσα να τον βρω πανεύκολα μέσω της κολλητής μου που είχε και κινητά και απ' όλα. Και καλά να κόψει ενδιαφέρον από μεριάς μου. Πιάστηκα στην παγίδα πάντως.
Το Νούμερο πλέον μπαίνει σε offline mode γιατί νοικοκυρεύτηκε προσωρινά αγαπητοί αναγνώστες. Ναι, όπως καταλάβατε:
Καμάκι succeeded
Εντάξει την προηγούμενη εβδομάδα φάσωμα, τώρα φάσωμα με άλλον, μήπως το blog να μετονομαστεί "demiksenerotoi.blogspot.com" ?
ΑπάντησηΔιαγραφή"Demi" επειδή στο τέλος δεν σου ζήτησε κινητό και τον κυνήγησες στο Facebook. Γιατί αν σου ζητούσε τότε διαγράφεις το blog όπως είσαι :-P
Σου έρχεται ποστ που θα σε κάνει να ντραπείς για το φύλο σου. Θα δειιιιις θα δειιιιιις.
Διαγραφή