Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Ο,τι να' ναι στα ΜΜΜ




Πραγματικά.




Ξέρω ότι έχω να δώσω σημάδια ζωής πολύ καιρό, αλλά αν θυμάστε η πρώτη μου απόπειρα για pickup απέδωσε και believe it or not, είμαστε ακόμα μαζί. Και όχι απλά είμαστε, αλλά τα πράγματα κυλάνε ανέλπιστα όμορφα. Θα επεκταθώ επί τούτου σε άλλη ανάρτηση.

Επί του παρόντος, να γράψω για ένα περιστατικό στα ΜΜΜ τις προάλλες που με σκάλωσε.

Που λες λοιπόν αγαπημένε αναγνώστη, βρίσκομαι στο μετρό στο Μοναστηράκι και πάω να αλλάξω να πάρω ηλεκτρικό. Βγαίνω από το μετρό, παίρνω τις κυλιόμενες και στα 20 μέτρα μέχρι τις κυλιόμενες του ηλεκτρικού βλέπω να κατεβαίνουν μπούγια. Που σημαίνει με λίγα λόγια ότι μόλις πέρασε το τρένο που ήθελα και βγήκαν οι επιβάτες. Απογοήτευση. Νόμος Μέρφι κλπ. Αλλά δεν μας νοιάζει αυτό το σημείο αυτή τη στιγμή.

Επιβραδύνω λοιπόν το βήμα μου αφού έχω τουλάχιστον άλλα 10' για το επόμενο τρένο και πάω από τις κανονικές σκάλες (ξεγελάω τον εαυτό μου ότι θα περάσει αρκετή ώρα έτσι και δεν θα περιμένω πολύ στην αποβάθρα - ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ να περιμένω ΜΜΜ γενικά). Εκεί ένας από αυτούς που κατέβαιναν από το τρένο που έχασα, με προσπερνάει και με σκουντάει λίγο στον ώμο, καθημερινά σκουντιέμαι στα μέσα με μισό εκατομμύριο κόσμο. Δεν έδωσα επομένως σημασία. Μετά από λίγο όμως άκουσα ένα "Ε!" και σκέφτηκα μήπως ήταν κάνας γνωστός ή φίλος. Γυρνάω και με πλησιάζει ο τελείως άγνωστος προς εμένα εν τέλει τύπος. Φορούσα λόγω ζέστης μια κάπως ανοιχτή μπλούζα και βλέπω να ΚΑΡΦΩΝΕΙ το βλέμμα του μέσα στο στήθος μου.

Α: Μου λες μία την ώρα;
Ν: Δεν τη λέει στα βυζιά μου την ώρα. (κάνω να φύγω)
Α: Μην είσαι απότομη (με ΤΡΑΒΑΕΙ από το χέρι)
Ν: Πας καλά; Μην με ακουμπάς.

*Με τα πολλά με αφήνει και ανεβαίνω τις σκάλες. Γυρνάω και τον βλέπω να με ακολουθεί.*

Ν: Θα μου πεις τι ζόρι τραβάς;
Α: *ηλίθιο χαμόγελο*

*Λέω ας μην δώσω σημασία, προχωράω και στέκομαι για λίγο όρθια στην άκρη άκρη της αποβάθρας. Έρχεται και ΚΟΛΛΑΕΙ πίσω μου, κυριολεκτικά κολλάει, το μπροστά του κόλλησε στο πίσω μου πώς το λένε.*

Ν: ΚΑΛΑ, είσαι τελείως μαλάκας; Φύγε από πίσω μου τώρα.
Α: Σε ενοχλώ τόσο πολύ;
Ν: Αν δεν ξεκολλήσεις θα βάλω τις φωνές στο ορκίζομαι!
Α: Εντάξει μωρή αγάμητη!

Δυνατά κι όλας το τελευταίο να το ακούσει όλος ο σταθμός. Ο,τι να' ναι. Αγάμητη επειδή δεν γουστάρω ο κάθε άγνωστος μαλάκας να προσομοιάζει το σεξ με ρούχα πάνω μου, σε άκυρο μέρος σε άκυρη στιγμή. Ο μόνος τόπος και χρόνος που θα το δεχόμουν αυτό θα ήταν τον τύπο να τον είχα γνωρίσει σε κάποιο μπαρ, να φλερτάραμε και να χορεύαμε με αυτόν τον τρόπο. Όλα αυτά αν δεν είχα σχέση. Στα ΜΜΜ είχα δεν είχα σχέση τα ίδια θα του έλεγα.

Και του το πήρα με το μαλακό εξ' αρχής, άκουσα και το αγάμητη στο τέλος. Είστε μερικοί... είστε.