Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Ξενέρωτοι στην πρώτη κίνηση vol. 3

Ναι, φτάσαμε αισίως στο νούμερο 3. Believe it or not!

Εγώ που λέτε λοιπόν, έχω μια πολύ καλή φίλη. Όχι την "Μαρία", άλλη. Που έχει ένα αγόρι με τον οποίο κάναμε παρέα πριν τα φτιάξουν. Το παίρνω πάνω μου, εγώ ευθύνομαι για τη σημερινή σχέση.

Πριν λοιπόν τα φτιάξουν βγαίναμε αρκετές φορές οι 3 μας, είχαμε πάει πολλές φορές για φαγητό, βόλτα, ποτό κλπ. Αφού τα έφτιαξαν, την πρώτη φορά που ήταν να βγούμε οι 3 μας αλλά με τους 2 ως ζευγάρι πλέον, το αγόρι της φίλης μου είπε να φέρει έναν φίλο του. Εγώ βέβαια δεν ήμουν σε απελπιστική κατάσταση ανεύρεσης ιδανικού ταιριού ή κάτι αφού είχα ήδη έναν στο ψηστήρι. Κοινώς, δεν ψαχνόμουν ούτε καιγόμουν να γνωρίσω καινούριο υποψήφιο - γιατί κάπως έτσι το έβλεπε ο φίλος μου! Από την άλλη πάλι δεν με χάλαγε γιατί ο ένας που είπα ότι είχα στο ψηστήρι ήταν ο... "κόλλημας" που μου έριχνε Χ κάθε τόσο και δεν έλεγα να μαζέψω τα μούτρα μου από το πάτωμα.

Βγαίνουμε λοιπόν οι 4 μας για κρασί και φαγητό. Το ζευγάρι απέναντι μας κι εγώ δίπλα στον νέο τύπο που γνώριζα συζητούσαμε, λέγαμε παραπάνω πληροφορίες για εμάς κλπ. Γελούσε με τα αστεία μου και με ακουμπούσε όποτε έβρισκε αφορμή, γενικά περνούσαμε καλά και έδειχνε να υπάρχει χημεία μεταξύ μας. ΗΒ δεν θα βάλω. Πάντως μέτρια πράγματα, προς το καλό αλλά όχι κάτι τρομερό. Στην κουβέντα πάνω ανακαλύψαμε και ότι μένουμε κοντά, ότι σπουδάσαμε το ίδιο πράγμα και γενικά ότι τα ενδιαφέροντά μας έχουν πολλές κοινές τομές.

Περνάει η ώρα λοιπόν και έφτασε η στιγμή να την κοπανήσουμε. Ο νέος μου γνωστός λοιπόν μας είπε να μας πάει έναν έναν με το αμάξι μέχρι σταθμούς μετρό/ησαπ και εμένα μέχρι το σπίτι μου - μιας και μέναμε κοντά. Αφήσαμε λοιπόν το παλικάρι στο μετρό, την φίλη μου κοντά στο σπίτι της γιατί ήταν στο δρόμο μας, και εμένα με πήγε σχεδόν κυριολεκτικά μέχρι την πόρτα του σπιτιού μου. Στη διαδρομή όταν έφυγε και η φίλη, μείναμε ήσυχοι για αρκετή ώρα.

Α: Γιατί δε μιλάς;
Ν: Τι θες να σου πω;
Α: Ε οτιδήποτε, στη μούγκα θα τη βγάλουμε μέχρι να φτάσουμε;
Ν: Σωστά, δίκιο έχεις. *Γελάκι να γεμίσει λίγο η σιωπή*
Α: Γενικά ήσυχη είσαι. Μήπως σου επιτέθηκε καμιά σπείρα με σπουργίτια;
Ν: *Γέλια* κι εσύ Φουσέκη ε;

Για ένα δεκάλεπτο λέγαμε για φάρσες λοιπόν, όχι μόνο από Φουσέκη αλλά και διάφορα άλλα. Μόλις εξαντλήθηκε κι αυτό το τόπικ, πάλι σιωπή. Από μέσα μου σκεφτόμουν κανένα θέμα προς συζήτηση αλλά είχα κολλήσει. Του έκανα εκεί τυπικές ερωτήσεις για τις σπουδές του, τη δουλειά του, αν είναι ευχαριστημένος κλπ γιατί κι εγώ ψάχνομαι και τέτοια. Κοινώς πράγματα που θα ξεχνούσα εντός δίλεπτου.

Φτάσαμε λοιπόν εκεί που του είπα να με αφήσει, τραβάει χειρόφρενο, και γυρνάει προς το μέρος μου. Α ναι, σημείωση, καθόμουν στη θέση του συνοδηγού.

Ν: Χίλια ευχαριστώ ρε συ που με έφερες μέχρι εδώ.
Α: Σιγά το πράγμα, δεν σε κουβάλησα και στην πλάτη μου.
Ν: Ε όπως και να έχει σε έβγαλα λίγο εκτός δρομολογίου. Και πάλι ευχαριστώ, καληνύχτα.

Εκεί σαν να τον είδα να γέρνει λίγο προς το μέρος μου, αλλά σκέφτηκα μήπως είναι η ιδέα μου και δεν έκανα κάτι. Ξανακαληνύχτισα σαν ευγενική κοπέλα κι έφυγα. Κινητά κλπ δεν ανταλλάξαμε. Παρ' όλα αυτά με το που γύρισα σπίτι, 1 ώρα μετά που μπήκα στο fb μου είχε στείλει friend request. Δεν μιλήσαμε ΠΟΤΕ στο chat του fb έκτοτε. Κάτι σκόρπια comments σε άκυρα posts του είχα κάνει μόνο.

Για να μην μπερδευτούμε τώρα με τους "τύπους", τον άνωθεν θα τον γράφω σκέτο Α. Από το Άντρας. Τρομερή έμπνευση, ναι το ξέρω.

Την επόμενη φορά που είχαμε κανονίσει παρέα, ο Α δεν εμφανίστηκε. Είπε ότι δεν κατάλαβε καλά και δεν προλάβαινε να ετοιμαστεί να έρθει την ώρα της... "συνειδητοποίησης". Δεν μου έστεκε και πολύ ως δικαιολογία, αλλά nevermind σκέφτηκα.

Θα ξαναβγαίναμε λοιπόν τριάδα με το ζευγάρι και περιμέναμε και την Μαρία. Έτυχε λοιπόν ενώ ήμασταν οι 3 μας έξω να μιλήσει ο τύπος με τον Α ο οποίος εμφανίστηκε εντός πενταλέπτου εκεί που είχαμε πάει. Ξανά τα 4 μας λοιπόν. Ήρθε βέβαια και η Μαρία και γίναμε ένα ανομοιογενές γκρουπ των 5 ατόμων. Πήγαμε για ένα ποτό κοντά στο σπίτι μου και όταν ήρθε η ώρα να χωρίσουν οι δρόμοι μας είπα να κάνω παρέα με τους υπόλοιπους μέχρι το αμάξι του Α.

Α: Γιατί έρχεσαι από εδώ;
Ν: Ε για παρέα μωρέ.
Α: Αφού από εκεί μένεις.

Και μου έδειξε την κατεύθυνση προς το σπίτι μου.

Ν: Θυμάσαι και πού μένω ε;
Α: Ε ναι.

Και χαμογέλασε. Δεν το εξέλαβα κάπως, σιγά το πράγμα να θυμάται κάποιος πού μένεις. Έτσι πίστεψα δηλαδή.

Από τότε πρέπει να πέρασε και μήνας. Και δεν ξαναμιλήσαμε. Ένα χρόνια πολλά του έστειλα στο facebook και δεν απάντησε κιόλα. Μετά από αυτό το χρονικό διάστημα λοιπόν, τσουκ στο facebook χτες.

Α: Hey.
N: Hey επίσης.
(Μεγάλη συζήτηση γύρω από το τι κάνουμε, πώς περνάμε κλπ.)
Α: Πού είσαι;
Ν: Σπίτι μου.
Α: Μέσα;
Ν: Ε ναι καλέ, απέξω;
Α: Α ωραία ωραία.
(Παύση.)
Α: Να κανονίσουμε για καφέ μια από αυτές τις μέρες. Αν μη τι άλλο μένουμε τόσο κοντά, ντροπή να μην έχουμε βγει μια φορά.
Ν: Αυτή τη βδομάδα έχω τρεχάματα γενικά, θα σου πω όμως.
Α: Καλώς. Το κινητό μου είναι (τάδε)
Ν: Ωραία, το έχω. Μιλάμε λοιπόν. Βγαίνω.
Α: Τα λέμε. Καλά να περνάς.

Δεν θα στείλω μόνη μου μήνυμα για καφέ. Αν μου στείλει αυτός πιο πιθανό να δεχτώ και να βγω, αφού μάλλον στο φιλικό το βλέπει κι αυτός. Πιο πολύ με ξένισε ότι έκανε ένα μήνα να προτείνει τον καφέ. Ξέμεινε από φίλους; Βαριέται που ζει; Nobody knows. Ίσως τελικά και να μην ταίριαζε καν στην κατηγορία "ξενέρωτοι στην πρώτη κίνηση" γιατί κατά πάσα πιθανότητα με βλέπει στο φιλικό και δεν μετράει. Αλλά αφού έτσι κι αλλιώς εγώ είμαι σε offline mode και δεν έχω με τι να γεμίσω τελευταία το blog, να.

3 σχόλια:

  1. Διαβασα το αρθρο σου και προσπαθησα να μπω στην θεση του παιδιου που αναφερεις. Δεν βλεπω κατι μεμπτο πανω του σε σχεση με τις περιπτωσαρες που ανεφερες σε αλλα αρθρα σου.

    Λοιπον ο τυπος σε γουσταρει και φροντισες να του ριξεις σηματα friendzone. Δεν λεω οτι το χειριστικε αψογα και εσυ το χυλοπιτιασες απλως να ξες οτι αυτο καταλαβα. Και θα σου πω απο που.
    Κατ' αρχας εχοντας βρεθει στην θεση του θα σου πω τι σκεφτονταν εκεινη την ωρα.

    Τιναπω?Τιναπω?Τιναπω?Τιναπω?Τιναπω?Τιναπω?Σκεψουυυυ μαλακαααα.Να την φιλησω η θα με χαστουκισει? Η παναθα ποσο να βγηκε? Σερβις ποτε εκανα στο αμαξι?

    Και εσυ σκεφτοσουνα σιγουρα... Να τον φιλησω?Μπαα οχι θα με περασει για ευκολη. Αλλα αν δεν κανει κινηση ειναι κοτας.Εγω ποτε θα ερωτευτω?Πωπωωωω γιατι δεν μου μιλαει?μηπως δεν με γουσταρει?Ειμαι ασχημη? ΕΙΜΑΙ ΧΟΝΤΡΗ?

    Τωρα θα σου πω το λαθος του. Πραγματα που θα ξεχνουσες εντος 2λεπτου. Σημαινει οτι δεν τραβηξε την προσοχη σου. Το δικο σου λαθος τωρα. Καληνυχτισες στεγνα και εφυγες κατευθειαν μολις φτασατε σπιτι σου. Εκει ειμαι 1000% σιγουρος οτι ενιωσε friendzoned. Πανικοβληθηκε για να ειμαι ακριβης. Θα μπορουσες να βοηθησεις να χτιστει το attraction εαν του εδινες 2 λεπτα και μια καλη αφορμη (π.χ. εαν εγερνες προς το μερος του)να νιωσει οτι ειναι σε καλο δρομο.

    Για το μπλα μπλα στο FB απλως ειπε να κρατησει λιγο προσωπο και να μην πεσει με τα μουτρα. Εαν καταλαβα καλα τον ειδε τον δρομο του nice guy και ειπε να τον αποφυγει γιατι ηξερε την καταληξη.

    Τα υπολοιπα ειναι αποτελεσματα του πανικου που τον κατεβαλε και δεν ηξερε πως να χειριστει την κατασταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σταμάτα να κλέβεις φωτογραφίες απ' το iStockphoto :-P
    Πάντως σε τάραξε στα neg ομολογουμένως. Τόσα negs πάει πολύ.
    Δεν ξέρω αν γούσταρε πάντως κάτι μου λέει ότι δεν πολυψηνότανε. Αλλιώς αν πούμε ότι ντρεπότανε να πάρει τηλέφωνο, τότε έστω θα της μίλαγε μετά στο FB. Ούτε ένα μήνυμα από εκεί πάει πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή