Αναποφάσιστος ή υπάρχει και male version των cockteasers;

Pussy... teasers ας πούμε; Εσείς θα μου πείτε.

Η φάση δεν έτυχε σε μένα αλλά στην κολλητή μου. Θα την βαφτίσω για χάρη της ανωνυμίας Μαρία. Η Μαρία που λέτε ωραία κοπέλα, θα ήθελα να έβαζα και ΗΒ τάδε αλλά δεν ξέρω πόσο ακριβώς. Χωρισμένη 2 χρόνια δεν έχει ξανακάνει σχέση. Φλερτάρει ασύστολα και τραβιέται με διάφορους που όμως τελικά δεν στεριώνουν και δεν γίνεται κάτι πιο σοβαρό. Σημείωση : η σχέση από την οποία βγήκε πριν 2 χρόνια κράτησε περίπου 1,5 χρόνο όπου τελικά ο τύπος την παράτησε για άλλη.

Με το τελευταίο της νταβαντούρι να μετράει 3-4 μήνες πριν και την Μαρία πλέον σε πλήρες offline mode και απογοήτευση, της ήρθε ουρανοκατέβατο παλικάρι σερβιτόρος σε μαγαζί που της έπιασε κουβέντα και ζήτησε και κινητά και να βγουν κλπ κλπ. Η αφορμή μάλιστα να της τσιμπήσει το κινητό ο τύπος ήταν "Τι; Δεν έχεις πάει στο Τάδε; Πότε θα σε πάω;". Smooth. Με προσδοκίες λοιπόν για την επόμενη μέρα η Μαρία περιμένει ένα τηλέφωνο ή κάποιο σημάδι του σερβιτόρου της. Τίποτα αυτός. Κατά το απογευματάκι του στέλνει αυτή "τι κάνεις" και τα γνωστά για να πιάσουν μια κλασική sms-ο-κουβέντα περί ανέμων και υδάτων. Φυσικά η πρόταση που της έκανε την προηγούμενη μέρα ο τυπάς ξεχάστηκε. Δεν πτοήθηκε η Μαρία μας. Το βράδυ της είπε αυτός "Είχα πολλή δουλειά σήμερα και γύρισα κουρασμένος. Θα σε πάρω αύριο να κανονίσουμε".

Να μην τα πολυλογώ λοιπόν το ίδιο μοτίβο παιζόταν επί ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ. Ναι, μια ολόκληρη βδομάδα είχαμε το εξής επαναλαμβανόμενο του σερβιτόρου μας:

Σ: Γεια σου μικρή τι κάνεις;
Μ: Καλά, εσύ;
Σ: Καλά. Πολλή δουλειά σήμερα. Κουράστηκα.
(Συζήτηση γύρω από διάφορα)
Σ: Θα σε πάρω αύριο να κανονίσουμε για αύριο ή μεθαύριο.
Μ: Θα περιμένω.

Το ίδιο σε διαρκές repeat. Ώσπου βαρέθηκα να βλέπω τη φίλη μου να βασανίζεται πάνω από μηνύματα και τηλέφωνα.

Ν: Στείλε του "τάδε ώρα τάδε μέρος, τα λέμε" γιατί αυτός δεν νιώθει.
Μ: Μπορεί όντως να έχει πολλή δουλειά και μετά να μην έχει όρεξη.
Ν: Ακόμα και τα Π-Σ-Κ; Άσε με ρε συ. Κάνε κάτι γιατί θα το χάσουμε το κορμί.
Μ: Πάμε για καφέ από το μαγαζί που δουλεύει μπας και τον δω;

Και πήγαμε. Τον είδα κι εγώ και πέρασα το υπόλοιπο απόγευμα να τσεκάρω κινήσεις εκ μέρους του. Κατ' αρχάς έβρισκε συνέχεια αφορμές να έρχεται στο τραπέζι μας. Μια να αδειάσει το τασάκι, μια να μαζέψει ένα απειροελάχιστα μικρό σκουπιδάκι, γενικά όλο κάτι έβρισκε. Από μακριά κοίταζε τη Μαρία συνέχεια και της έβγαλε σε 2-3 φάσεις και τη γλώσσα. Ε οκ λέω βιάστηκα να κρίνω, ο τύπος ψήνεται. Όταν πληρώσαμε του έδωσε η Μαρία τα λεφτά και αυτός ενώ τα έπαιρνε την κοιτούσε μέσα στα μάτια. Δεν υπήρχα καν στο πλάνο. Φύγαμε και την χαιρέτησε 100 φορές.

Αφού λοιπόν είδα και μόνη μου ότι ο τύπος δείχνει και σημάδια και δεν ήλπιζε τζάμπα η φίλη μου, περίμενα να δω αν θα καθόταν τελικά ποτέ συνάντηση με αυτούς τους 2. Ώσπου τελικά 1 ή 2 μέρες μετά όντως έκατσε! Βγήκαν αυτό το πολυαναμενόμενο πρώτο ραντεβού που αργοψηνόταν. Για να μην τα πολυλογώ, έπεσαν και αγκαλιές και φιλιά και απ' όλα.

Το καλύτερο; Από τότε έχουν περάσει 2 με 3 βδομάδες. Δεν έχουν βρεθεί ξανά. Αυτός ανά τριήμερα θυμάται και την παίρνει τηλέφωνο για κάνα τυπικό "τι κάνεις" και ως εκεί. Της πετάει υπονοούμενα, της λέει διάφορα και πάλι ξεκίνησε τα "από αύριο" και "από αύριο". Ξαναπήγαμε για έναν καφέ από το μαγαζί του τύπου και αυτός έκανε σαν να μην τρέχει μία. Πιο πολύ κοίταζε εμένα παρά εκείνη. Ούτε ένα χαμόγελο δεν θυμάμαι να της έσκασε.

Η ετυμηγορία Νούμερου ήταν τελική : Πάμε γι' άλλα Μαρία, πολύ περιμέναμε. Πρότεινες, έφαγες άκυρο, σου ξαναπρότεινε αυτός και το ακύρωσε μόνος του και όλο αυτό επί σχεδόν ένα μήνα. Ε άι παράτα μας ρε παλικάρι. Αν παίζουν κι άλλες ξεκαθάρισε τι θέλεις και πες και σε εμάς μην τυραννιόμαστε τζάμπα. Αν ψάχνεις επιβεβαίωση συγχαρητήρια, τη βρήκες. Σταμάτα να παίζεις τώρα με τα ξαφνικά τηλεφωνάκια και μηνυματάκια.