Γιατί έτσι είναι τα πράγματα, δεν ξύπνησα μια μέρα και είπα "Ας κάνω κι εγώ το αντίστοιχο ξενέρωτες τελεία μπλόγκσποτ τελεία κομ για άντρες, θα είναι γαμάτο". Η Αφορμή, με άλφα κεφαλαίο, είναι η πλήρης απογοήτευση και αυτό το τεράστιο ξεφύσημα/ facepalm/ "I can't take it anymore" που ακολουθεί ένα ραντεβού εν προκειμένω.
Μα τι σου κάνανε κοπέλα μου;
Ας εξηγούμαστε λοιπόν, δια να μην παρεξηγούμαστε. Μην μας πούνε και τρελές κατάλαβες;
Είμαι που λες στο δρόμο για να συναντηθώ με ένα παλικάρι που μου αρέσει πολύ. Και το ξέρει και το έχει καταλάβει κλπ. Γενικά είχα άγχος για το πώς θα πάει γιατί είχαμε γνωριστεί υπό περίεργες συνθήκες και είχαμε φασωθεί υπό μια υποτυπώδη-σχεδόν αμελητέα-επήρεια αλκοόλ με δικιά του την πρώτη κίνηση. Όμως είχε φανεί ότι υπήρχε χημεία και ενδιαφέρον. Θα μου πεις λογικό αν είστε και οι 2 πιωμένοι και φασώνεστε, προφανώς υπάρχει κάποια χημεία god dammit! Αλλά όσο πιωμένος και να είσαι δεν πας να αρχίσεις να φασώνεις ό,τι κινείται! (Μιλάμε πάντα για λογικά ποσά, αν και προσωπικά δεν έχω ξυπνήσει ποτέ μετά από βαριά μεθύσια με τον νόθο αδερφό του Σρεκ στο κρεβάτι μου. Κλείνει η παρένθεση.)
Είχαμε ανταλλάξει κινητά και facebook κλπ (μεγάλος διάολος αυτό το facebook, θα επεκταθώ σε άλλη ανάρτηση περί τούτου) και μιλούσαμε για 2-3 μέρες μετά το συμβάν. Ας ονομάσουμε τη στιγμή Το Συμβάν. Ωραία ως εδώ. Έχουν περάσει μέχρι σήμερα 4 μέρες από Το Συμβάν. Τον σκεφτόμουν γιατί δεν ήταν ξερή σωματική επαφή όπως και να έχει. Δεν ήταν βέβαια και πυροτέχνημα συναισθημάτων ή δεν ξέρω γω τι άλλο έτσι; Απλά λέμε. Μιλούσαμε σε αρκετά casual επίπεδο στο fb που λες, έπεφτε και λίγο υπονοούμενο, καμία ξεκάθαρη κουβέντα. Ώσπου εγώ του πρότεινα να βγούμε για έναν καφέ, να τα πούμε γενικά. Την πρώτη φορά μου το ακύρωσε 1 ώρα πριν από αυτή που είχαμε συμφωνήσει και μου ξαναπρότεινε κάποια άλλη. Χαλαρή η δικιά σου.
Η μεγάλη μέρα φτάνει και πάω με περίεργες διαθέσεις να τον συναντήσω. Ήταν πριν από μένα εκεί και όταν με πλησίασε ούτε καν με φίλησε σταυρωτά. Δεν είπα ρε χριστιανέ μου να με πιάσεις να μου αλλάξεις τον αδόξαστο μέσα στη μέση του δρόμου, έστω λίγη τυπικότητα ζητάμε βρε αδερφέ! Περπατήσαμε μέχρι να βρούμε κάποιο μέρος να κάτσουμε και ανταλλάξαμε λίγες κουβέντες, όταν κάτσαμε αρχίσαμε να συζητάμε περί ανέμων και υδάτων δε. Η συζήτηση δεν είχε πάει γύρω από Το Συμβάν. Λέω οκ, αν δεν πει τίποτα μέχρι να αποχαιρετιστούμε θα του το αναφέρω εγώ.
Την γλυκόπικρη ώρα λοιπόν του αποχαιρετισμού γύρισε και μου είπε ότι σχετικά με Το Συμβάν είναι σε περίεργη φάση αυτήν την περίοδο και μπερδεμένος και δεν ξέρω και γω τι φίδια πήγε να κουνήσει μέσα στα μούτρα μου. Του είπα οκ, κι εγώ μπερδεμένη είμαι, μην αγχώνεσαι. Μυρίστηκα ότι ίσως φοβήθηκε (;) ότι θα του ζητήσω να μου προσφέρει μονόπετρο. Λέω θα φρίκαρε. Οπότε του είπα "κι εγώ είμαι χωρισμένη *μπλαμπλα* και μπερδεμένη και δεν ζητάω σχέση αυτήν την περίοδο". Μου είπε χάρηκα που τα είπαμε και έφυγε. Και έμεινε η δικιά σου παγωτό να κοιτάζει το άπειρο. Δεν μπορούσα να το πιστέψω αυτό που συνέβη, λέω θα με είδε νηφάλιος και στο φως της μέρας, αυτό φταίει. Στα σκοτάδια όλοι πιο όμορφοι δείχνουμε αφενός, πιωμένοι ακόμα ομορφότεροι αφετέρου!
Αφού στάθηκα λίγο σαν θλιμμένη καλόγρια να σκέφτομαι τι ΑΚΥΡΑΡΑ ήταν αυτή που έφαγα, σκέφτηκα να το ρισκάρω. Ο τύπος μου άρεσε και μου άρεσε πολύ. Οπότε έτρεξα προς το μέρος που ήξερα ότι θα περιμένει το μετρό, τον είδα από μακριά να περιμένει στην αποβάθρα, τον βούτηξα και τον φίλησα. Και θα πεις
ΤΙ ΛΥΣΣΑΡΑ ΕΙΣΑΙ ΣΥ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ;
αλλά θα σου πω να το ξανασκεφτείς. Απλά δεν ήθελα να το αφήσω να φύγει έτσι, θα ένιωθα ακόμη μεγαλύτερη ήττα. Μετά από αυτήν την εντελώς ελληνικό τηλεοπτικό σήριαλ κίνηση λοιπόν μου ψέλλισε "ήταν που είσαι μπερδεμένη".
Μπερδεμένη ξεμπερδεμένη, του είπα, μου αρέσεις.
Τα είπαμε πολύ λίγο, φιλιόμασταν πολύ λίγο, κι εκεί είπε να ξαναβρεθούμε μόλις γυρίσω από τις διακοπές μου. Η φάση είναι ότι μαζί μου ξενέρωσε και το σύμπαν. Καλός όμορφος γλυκός, αλλά τι ήταν αυτό ρε παιδί μου. Αυτό το άκυρο στο σταθμό δεν θα το ξεχάσω ποτέ ρε πούστη μου! Κι ας ανταποκρίθηκε μετά που πήγα και τον βρήκα. Δεν θα τρέχω μια ζωή πίσω από άντρες και δεν θέλω να είμαι δεδομένη λυσσάρα κανενός.
Επομένως άφησα την επόμενη κίνηση σε αυτόν. Εκεί σκέφτεσαι το εξής απλό πράγμα. Αν γουστάρει ας κουνηθεί. Αν όχι, έχει καλώς. Η συνέχεια δεν έχει πολλή σημασία επί του παρόντος.
Καλά μας εγκαίνια κι όλας.
Μα τι σου κάνανε κοπέλα μου;
Ας εξηγούμαστε λοιπόν, δια να μην παρεξηγούμαστε. Μην μας πούνε και τρελές κατάλαβες;
Είμαι που λες στο δρόμο για να συναντηθώ με ένα παλικάρι που μου αρέσει πολύ. Και το ξέρει και το έχει καταλάβει κλπ. Γενικά είχα άγχος για το πώς θα πάει γιατί είχαμε γνωριστεί υπό περίεργες συνθήκες και είχαμε φασωθεί υπό μια υποτυπώδη-σχεδόν αμελητέα-επήρεια αλκοόλ με δικιά του την πρώτη κίνηση. Όμως είχε φανεί ότι υπήρχε χημεία και ενδιαφέρον. Θα μου πεις λογικό αν είστε και οι 2 πιωμένοι και φασώνεστε, προφανώς υπάρχει κάποια χημεία god dammit! Αλλά όσο πιωμένος και να είσαι δεν πας να αρχίσεις να φασώνεις ό,τι κινείται! (Μιλάμε πάντα για λογικά ποσά, αν και προσωπικά δεν έχω ξυπνήσει ποτέ μετά από βαριά μεθύσια με τον νόθο αδερφό του Σρεκ στο κρεβάτι μου. Κλείνει η παρένθεση.)
Είχαμε ανταλλάξει κινητά και facebook κλπ (μεγάλος διάολος αυτό το facebook, θα επεκταθώ σε άλλη ανάρτηση περί τούτου) και μιλούσαμε για 2-3 μέρες μετά το συμβάν. Ας ονομάσουμε τη στιγμή Το Συμβάν. Ωραία ως εδώ. Έχουν περάσει μέχρι σήμερα 4 μέρες από Το Συμβάν. Τον σκεφτόμουν γιατί δεν ήταν ξερή σωματική επαφή όπως και να έχει. Δεν ήταν βέβαια και πυροτέχνημα συναισθημάτων ή δεν ξέρω γω τι άλλο έτσι; Απλά λέμε. Μιλούσαμε σε αρκετά casual επίπεδο στο fb που λες, έπεφτε και λίγο υπονοούμενο, καμία ξεκάθαρη κουβέντα. Ώσπου εγώ του πρότεινα να βγούμε για έναν καφέ, να τα πούμε γενικά. Την πρώτη φορά μου το ακύρωσε 1 ώρα πριν από αυτή που είχαμε συμφωνήσει και μου ξαναπρότεινε κάποια άλλη. Χαλαρή η δικιά σου.
Η μεγάλη μέρα φτάνει και πάω με περίεργες διαθέσεις να τον συναντήσω. Ήταν πριν από μένα εκεί και όταν με πλησίασε ούτε καν με φίλησε σταυρωτά. Δεν είπα ρε χριστιανέ μου να με πιάσεις να μου αλλάξεις τον αδόξαστο μέσα στη μέση του δρόμου, έστω λίγη τυπικότητα ζητάμε βρε αδερφέ! Περπατήσαμε μέχρι να βρούμε κάποιο μέρος να κάτσουμε και ανταλλάξαμε λίγες κουβέντες, όταν κάτσαμε αρχίσαμε να συζητάμε περί ανέμων και υδάτων δε. Η συζήτηση δεν είχε πάει γύρω από Το Συμβάν. Λέω οκ, αν δεν πει τίποτα μέχρι να αποχαιρετιστούμε θα του το αναφέρω εγώ.
Την γλυκόπικρη ώρα λοιπόν του αποχαιρετισμού γύρισε και μου είπε ότι σχετικά με Το Συμβάν είναι σε περίεργη φάση αυτήν την περίοδο και μπερδεμένος και δεν ξέρω και γω τι φίδια πήγε να κουνήσει μέσα στα μούτρα μου. Του είπα οκ, κι εγώ μπερδεμένη είμαι, μην αγχώνεσαι. Μυρίστηκα ότι ίσως φοβήθηκε (;) ότι θα του ζητήσω να μου προσφέρει μονόπετρο. Λέω θα φρίκαρε. Οπότε του είπα "κι εγώ είμαι χωρισμένη *μπλαμπλα* και μπερδεμένη και δεν ζητάω σχέση αυτήν την περίοδο". Μου είπε χάρηκα που τα είπαμε και έφυγε. Και έμεινε η δικιά σου παγωτό να κοιτάζει το άπειρο. Δεν μπορούσα να το πιστέψω αυτό που συνέβη, λέω θα με είδε νηφάλιος και στο φως της μέρας, αυτό φταίει. Στα σκοτάδια όλοι πιο όμορφοι δείχνουμε αφενός, πιωμένοι ακόμα ομορφότεροι αφετέρου!
Αφού στάθηκα λίγο σαν θλιμμένη καλόγρια να σκέφτομαι τι ΑΚΥΡΑΡΑ ήταν αυτή που έφαγα, σκέφτηκα να το ρισκάρω. Ο τύπος μου άρεσε και μου άρεσε πολύ. Οπότε έτρεξα προς το μέρος που ήξερα ότι θα περιμένει το μετρό, τον είδα από μακριά να περιμένει στην αποβάθρα, τον βούτηξα και τον φίλησα. Και θα πεις
ΤΙ ΛΥΣΣΑΡΑ ΕΙΣΑΙ ΣΥ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ;
αλλά θα σου πω να το ξανασκεφτείς. Απλά δεν ήθελα να το αφήσω να φύγει έτσι, θα ένιωθα ακόμη μεγαλύτερη ήττα. Μετά από αυτήν την εντελώς ελληνικό τηλεοπτικό σήριαλ κίνηση λοιπόν μου ψέλλισε "ήταν που είσαι μπερδεμένη".
Μπερδεμένη ξεμπερδεμένη, του είπα, μου αρέσεις.
Τα είπαμε πολύ λίγο, φιλιόμασταν πολύ λίγο, κι εκεί είπε να ξαναβρεθούμε μόλις γυρίσω από τις διακοπές μου. Η φάση είναι ότι μαζί μου ξενέρωσε και το σύμπαν. Καλός όμορφος γλυκός, αλλά τι ήταν αυτό ρε παιδί μου. Αυτό το άκυρο στο σταθμό δεν θα το ξεχάσω ποτέ ρε πούστη μου! Κι ας ανταποκρίθηκε μετά που πήγα και τον βρήκα. Δεν θα τρέχω μια ζωή πίσω από άντρες και δεν θέλω να είμαι δεδομένη λυσσάρα κανενός.
Επομένως άφησα την επόμενη κίνηση σε αυτόν. Εκεί σκέφτεσαι το εξής απλό πράγμα. Αν γουστάρει ας κουνηθεί. Αν όχι, έχει καλώς. Η συνέχεια δεν έχει πολλή σημασία επί του παρόντος.
Καλά μας εγκαίνια κι όλας.
Νούμερο, well done για το μπλόγκ! Υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος πάντα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πρώτη μου αναγνώστρια. Ελπίζω να μαζέψει κι άλλο κόσμο με τον καιρό. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μαζέψετε και άλλο κόσμο, για να σας κράξει μόνο
ΑπάντησηΔιαγραφήCool.
ΑπάντησηΔιαγραφήρε φίλε Γιάννη (Χρόνια πολλά κιόλας για χθες) την παλεύεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήκράξιμο έχεις να ρίξεις μόνο σε κοπέλες; δηλαδή δεν έχεις τουλάχιστον 10 φίλους που παίρνουν βραβεία σε όλα τα φεστιβάλ μαλακίας; δε λέω, υπάρχουν κάποιες πυροβολημένες, αλλά το βλέπεις κι εσύ φαντάζομαι ότι δεν είναι μόνες τους. Υπάρχουν από πίσω άλλοι τόσοι για να εξισορροπούν την βλακεία και στα δύο φύλα.
και τώρα ερώτηση σε σένα φίλτατη που δημιούργησες το blog. Ακόμα και από αυτό το άρθρο, βλέπεις ότι μας προκαλείτε να γίνουμε μαλάκες. Δηλαδή πιστεύεις ότι αν δε σε έφτυνε ο άλλος θα έτρεχες από πίσω του στο τέλος της ημέρας; (για κανένα λόγο πιστεύω) Άρα, προκειμένου να μη χάσω μία κοπέλα που τη θέλω αφάνταστα θα πρέπει να το παίξω ιστορία; Μήπως κάτι δεν πάει καλά;
Anyway, περίμενα πολύ καιρό τη δημιουργία αυτού του blog όντας αναγνώστης του άλλου αντίστοιχου που κράζει τις γυναίκες. Μπράβο για την προσπάθεια, κι ελπίζω να συνεχίσεις ανεξαρτήτως κραξίματος, το οποίο κόβω τις φλέβες μου ότι επίκειται.
Κατ' αρχάς καλώς ήρθες κι εσύ στα λημέρια μου. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά δεύτερον μισώ αυτούς που το παίζουν ιστορία. Επίσης θα διάβασες ότι εγώ του πρότεινα να βγούμε, εγώ επιδίωκα τις συζητήσεις στο fb και μέσω sms κλπ. Οπότε τι ακριβώς από τις προθέσεις μου δεν είχε γίνει ξεκάθαρο; Άσε που επιβεβαιωμένα δεν του έκανα κλικ τελικά, αφού στον πρώτο αποχωρισμό μου είπε ένα "γεια" και έφυγε και έκτοτε δεν έχουμε ξαναμιλήσει. Σε τι ακριβώς προκάλεσα ώστε να φερθεί ο άλλος σαν μαλάκας;
Κοίτα, λίγο πολύ οι άντρες είναι ίδιοι, γι'αυτό και πιστεύω ότι μπορώ να καταλάβω σε ένα βαθμό τη συμπεριφορά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρχικά πρέπει να δεχτείς ότι του άρεσες. Κανένας (μα κανένας) άντρας δε βγαίνει με μια κοπέλα μόνος, αν δεν ψήνεται να κάνει κάτι μαζί της. Μόνο στην περίπτωση που έφερνες καμιά ωραία φίλη, ίσως να ψηνόταν να βγει μαζί σου απλά για να γίνει κατάσταση με την άλλη.
Τώρα, για τις υπόλοιπες αντιδράσεις του, εγώ πιστεύω ότι οφείλονται στο γεγονός ή ότι παιζόταν κάτι με μια άλλη ή ότι τα είχε με μια άλλη και είχε τύψεις γι'αυτό που έκανε. So, calm down.
Εγώ εκεί που στέκομαι είναι στην απόφαση σου να πας στο τέλος να του τα ρίξεις χύμα. Δεν είσαι λυσάρα γι'αυτή σου την απόφαση, αλλά το θέμα είναι ότι αυτός την επόμενη φορά που θα παιχτεί κάτι με κάποια, το σίγουρο είναι ότι θα την φτύνει συνεχώς στην αρχή για να κολλήσει η άλλη, και μετά να την κάνει ότι θέλει. (αφού έπιασε μια φορά γιατί όχι και 2η;;)
σκέψου να το κάνει αυτό καμιά 10αριά φορές? φυσιολογικό δεν είναι μετά να αρχίσουν να λένε όλες αυτές ότι όλοι οι άντρες είναι μαλάκες? αν όμως αφήσεις στον άλλο να κάνει την κίνηση, απλά θα σοβαρευτεί και θα καταλάβει ότι για να γίνει κατάσταση θα πρέπει αυτός να την πάρει στα χέρια του.
Αργκ έχεις δίκιο σε τραγικό βαθμό. :Ρ Βασικά στη συγκεκριμένη φάση το ψιλομετανιώνω αυτό που έκανα αλλά εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα κάπως σαν "καλύτερα να μετανιώσω για κάτι που έκανα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρ' όλα αυτά ναι, έχεις δίκιο. :/